Żółte oznakowanie drogi

Malowanie linii na jezdni i znaków poziomych – rodzaje znaków, jakie przepisy?

Oznakowanie dróg ma ogromne znaczenie dla poprawy bezpieczeństwa i przejrzystej organizacji ruchu. Ma to wpływ na zmniejszenie, a nawet eliminację kolizji drogowych, a także zminimalizowanie wypadków podczas pracy, np. na terenie magazynów i hal. Oznakowanie poziome musi jednak być przeprowadzone zgodnie z Prawem o ruchu drogowym. Jakie są główne rodzaje znaków drogowych poziomych i jakie przepisy regulują malowanie linii na jezdni?

Rodzaje i znaczenie znaków poziomych

Znaki poziome umieszczone są na nawierzchni jezdni. Przyjmują one postać linii, strzałek, napisów i innych oznaczeń. Mogą być barwy białej lub żółtej (kiedy zmieniana jest główna organizacja ruchu). Drogę mogą wyznaczać także punktowe czerwone elementy odblaskowe, które znajdują się informują o prawej krawędzi jezdni. Główny podział obejmuje znaki podłużne, poprzeczne, strzałki kierunkowe i znaki uzupełniające. Jakie są najbardziej popularne znaki poziome i co one oznaczają?

  • P-1, czyli linia pojedyncza przerywana. To jeden z najpopularniejszych znaków drogowych poziomych. Jest to linia, której kreski są krótsze lub równe przerwom. Znak ten wyznacza pasy ruchu i informuje o możliwości wyprzedzania w tym miejscu.
  • P-2, czyli linia pojedyncza ciągła. Znak ten oddziela pasy ruchu i informuje o zakazie najeżdżania na linię.
  • P-3, czyli linia jednostronnie przekraczalna. Znak ten informuje o zakazie przejeżdżania od strony linii ciągłej i możliwości przekraczania jej ze strony przerywanej.
  • P-4, czyli linia podwójna ciągła. Linia podwójna ciągła rozdziela pasy ruchu o przeciwnych kierunkach i informuje o zakazie najeżdżania znaku i przejeżdżania przez niego.
  • P-5, czyli linia podwójna przerywana. Znak ten znajduje się między skrzyżowaniami po obu stronach dróg. Informuje o zmiennym kierunku ruchu, który otwierany i zamykany jest sygnalizatorami.
  • P-6, czyli linia ostrzegawcza. Linie ostrzegawcze to znaki, w których kreski są dłuższe od przerw. Informują one o zbliżającym się zakazie przejeżdżania lub miejscach niebezpiecznych.
  • P-7a, czyli linia krawędziowa przerywana. Linia krawędziowa przerywana wyznacza skraj jezdni.
  • P-7b, czyli linia krawędziowa ciągła. Znak ten informuje o zakazie wjazdu na pobocze.
  • P-8a, czyli strzałka kierunkowa na wprost. Strzałka kierunkowa informuje, że na tym pasie możliwa jest jedynie jazda na wprost.
  • P-8b, czyli strzałka kierunkowa do skręcania. Strzałki kierunkowe oznaczają o możliwości skręcania w daną stronę, tak jak wskazuje znak.
  • P-10, czyli przejście dla pieszych. To najpopularniejszy znak poziomy. Oznacza on po prostu miejsce, w którym piesi mogą przechodzić przez jezdnię.
  • P-12, czyli linia bezwzględnego zatrzymania, stop. Linia bezwzględnego zatrzymania oznacza miejsce, w którym należy się zatrzymać.
  • P-13, czyli linia warunkowego zatrzymania złożona z trójkątów. Znak ten informuje o miejscu, w którym trzeba ustąpić pierwszeństwa przejazdu innym pojazdom.
  • P-15, czyli trójkąt podporządkowania. Trójkąt ten potwierdza oznakowanie wlotu na skrzyżowanie znakiem pionowym (A-7).
  • P-16, czyli stop. Ten popularny znak również potwierdza oznakowanie wlotu na skrzyżowanie znakiem pionowym B-20.
  • P-18, czyli stanowisko postojowe. Linie oznaczają miejsce przeznaczone do postoju pojazdów.

Zakres stosowania poziomych znaków drogowych

Oznakowanie poziome stosuje się w celu zwiększenia bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego i innych osób na drodze. Ułatwiają korzystanie z dróg i minimalizują ryzyko wypadków. Oznakowaniu poziomemu podlegają drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne. Szczegóły wykonania znaków zostały omówione w rozporządzeniach Ministra Infrastruktury, a także w ustawie o drogach publicznych i prawie o ruchu drogowym.

 

Oznakowanie poziome powinno być stosowane w miejscach szczególnie niebezpiecznych, za które uważa się skrzyżowania, przejścia dla pieszych, przejazdy dla rowerzystów, przejazdy kolejowe i tramwajowe, tunele, łuki poziome i pionowe, odcinki dróg o wzmożonym ruchu i odcinki dróg, gdzie odnotowuje się zwiększoną liczbę wypadków. Znaki poziome stosowane są również podczas robót drogowych, w oznakowaniu hal, magazynów, fabryk, hal produkcyjnych, parkingów i terenów przyzakładowych.

 

Żółte oznakowanie drogi

 

Wymagania techniczne oznakowania poziomego

Malowanie znaków drogowych poziomych warunkowane jest przez szereg przepisów prawnych. Istnieje mnóstwo wymagań technicznych, które muszą zostać spełnione podczas montażu znaków drogowych. Przede wszystkim oznakowanie powinno cechować się dobrą widocznością niezależnie od warunków pogodowych. Musi mieć ono wysoki współczynnik odblaskowości, odpowiednią szorstkość zbliżoną do szorstkości nawierzchni, długi okres trwałości, odporność na ścieranie i zabrudzenie, a także szybki sposób aplikacji.

 

Oznakowanie poziome cienkowarstwowe a grubowarstwowe

W zakładach oznakowania drogowego powinno być dostępne oznakowanie poziome cienkowarstwowe (0,3 – 0,8 mm) i oznakowanie poziome grubowarstwowe (0,9 – 3,5 mm). Firmy zajmujące się oznakowaniem drogowym muszą korzystań jedynie z materiałów atestowanych, co określa specjalna norma. Do malowania znaków metodą cienkowarstwową używa się farb rozpuszczalnikowych, wodorozcieńczalnych i chemoutwardzalnych. Podczas malowania znaków grubowarstwowych natomiast zaleca się stosowanie mas chemoutwardzalnych, termoplastycznych i materiałów prefabrykowanych.